Riket

Jestem z powrotem na sofie, w szarym swetrze połykam zieloną herbatę, po blisko tygodniu w mieście deszczy i neonów. Dania co roku zdobywa inną część mojego serca, choć nie da się ukryć, że zwłaszcza rejony hotelu Du Nord, w którym tradycyjnie zajęłam klitkę numer 201 z widokiem na studnię podwórka, są raczej przeznaczone dla amatorów alternatywnego stosunku do piękna. Ulica, przy której leży hotel zaczyna się gmachem dworca centralnego, biegnie wzdłuż bułgarskich prostytutek, mija skep Erotic Lifestyle i zawija wokół ceglanego kościoła. Ma wszystko, czego brak w Sztokholmie (czyli ciekawy dworzec, panienki na ulicach i kościół). Nic to, było fajnie. Największe przeżycie to zobaczenie z bliska Riket z serialu von Triera: wstrętny gmach szpitala z duchami w windach podziwiałam z okien restauracji, w której jedliśmy niedzielną kolację.

***

I am back to my sofa, wearing a grey jumper I am sipping my green tea, after almost a week in the city of rain and neons. Denmark wins another part of my heart each year I go there, although the area of the Hotel Du Nord, where I usually rent room 201, belongs to the fans of the alternative kind of beauty. The street where the hotel is situated runs along the Bulgarian prostitutes, passes Erotic Lifestyle store and ends at the church, which means it has all that Stockholm doesn't. Anyway, I had fun. The best part was seeing the Riket hospital from Lars von Trier's series: a horrible buiding of the hospital with ghosts in the elevators could be seen from the restaurant where I had my Sunday dinner.